دندان‌ها به مرور زمان درخشندگی خود را به دلایل مختلفی از دست می‌دهد که در ادامه متداول‌ترین آنها را بررسی می‌کنیم.
غذا و نوشیدنی
قهوه، چای و شراب عامل‌های اصلی لکه شدن دندان‌ها هستند. رنگدانه‌های قوی موسوم به کروموژن‌ها به بخش سفید رنگ و بیرونی دندان می‌چسبند.
دخانیات
دو ماده شیمیایی به نام تار (قطران) و نیکوتین در توتون وجود دارد که لکه‌های مقاومی را ایجاد می‌کند. قطران تیره رنگ و نیکوتین تا زمان ترکیب شدن با اکسیژن بدون رنگ است. نیکوتین پس از ترکیب با اکسیژن زرد رنگ می‌شود و لکه‌های زردی را روی سطح دندان به وجود می‌آورد.
سن
زیر پوسته سخت و سفیدرنگ خارجی دندان یعنی مینا بخش نرم‌تری به نام عاج قرار دارد. مینای بیرونی دندان به مرور زمان در اثر مسواک زدن نازک‌تر می‌شود و مقدار بیشتری از عاج زرد رنگ از زیر مینا دیده می‌شود.
آسیب‌دیدگی
اگر ضربه به دهان وارد شود، دندان با تولید عاج بیشتر به این آسیب‌دیدگی واکنش نشان می‌دهد و چون عاج تیره‌تر از مینا است، دندان تغییر رنگ می‌دهد.
دارو
تیره شدن دندان‌ها یکی از عوارض جانبی مصرف بعضی از آنتی‌هیستامین‌ها، ضدروان پریشی‌ها (آنتی سایکوتیک‌ها) و داروهای درمان فشار خون بالا است. خردسالانی که در زمان شکل‌گیری دندان‌ها (در رحم مادر یا در دوران نوزادی) آنتی بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین و داکسی سایکلین مصرف کرده‌اند، در دوران بزرگسالی بیشتر در معرض تغییر رنگ دندان‌ها قرار دارند. شیمی‌درمانی و پرتو درمانی سر و گردن نیز به تیره شدن رنگ دندان‌ها می‌انجامد.
